17/06 Mezmurlar 71-73
[tr] Mezmurlar 71-73
71:1 Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
3 Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.
4 Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.
7 Birçokları için iyi bir örnek oldum,
Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
8 Ağzımdan sana övgü eksilmez,
Gün boyu yüceliğini anarım.
9 Yaşlandığımda beni reddetme,
Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,
Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
11 ‹‹Tanrı onu terk etti›› diyorlar,
‹‹Kovalayıp yakalayın,
Kurtaracak kimsesi yok!››
12 Ey Tanrı, benden uzak durma,
Tanrım, yardımıma koş!
13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,
Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
14 Ama ben her zaman umutluyum,
Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
15 Gün boyu senin zaferini,
Kurtarışını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
16 Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini,
Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile
Terk etme beni, ey Tanrı,
Gücünü gelecek kuşağa,
Kudretini sonrakilere anlatana dek.
19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,
Büyük işler yaptın,
Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,
Bana yeniden yaşam verecek,
Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
21 Saygınlığımı artıracak,
Yine beni avutacaksın.
22 Ben de seni,
Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,
Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,
Ey İsrailin Kutsalı!
23 Seni ilahilerle överken,
Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,
Çünkü sen beni kurtardın.
24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek,
Çünkü kötülüğümü isteyenler
Utanıp rezil oldu.
72:1 Ey Tanrı, adaletini krala,
Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
2 Senin halkını doğrulukla,
Mazlum kullarını adilce yargılasın!
3 Dağlar, tepeler,
Halka adilce gönenç getirsin!
4 Mazlumlara hakkını versin,
Yoksulların çocuklarını kurtarsın,
Zalimleriyse ezsin!
5 Güneş ve ay durdukça,
Kral kuşaklar boyunca yaşasın; metin ‹‹Kuşaklar boyunca senden korksunlar.››
6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi,
Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin,
Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
8 Egemenlik sürsün denizden denize,
Fırattan yeryüzünün ucuna dek!
9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde,
Düşmanları toz yalasın.
10 Tarşişin ve kıyı ülkelerinin kralları
Ona haraç getirsin,
Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
11 Bütün krallar önünde yere kapansın,
Bütün uluslar ona kulluk etsin!
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
13 Yoksula, düşküne acır,
Düşkünlerin canını kurtarır.
14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları,
Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
15 Yaşasın kral!
Ona Saba altını versinler;
Durmadan dua etsinler onun için,
Gün boyu onu övsünler!
16 Ülkede bol buğday olsun,
Dağ başlarında dalgalansın!
Başakları Lübnan gibi verimli olsun,
Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın,
Güneş durdukça adı var olsun,
Onun aracılığıyla insanlar kutsansın,
Bütün uluslar ‹‹Ne mutlu ona›› desin!
18 RAB Tanrıya, İsrailin Tanrısına övgüler olsun,
Harikalar yaratan yalnız Odur.
19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun,
Bütün yeryüzü Onun yüceliğiyle dolsun!
Amin! Amin!
20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.
73:1 Tanrı gerçekten İsraile,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.
4 Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdirfç. semizdir›› ya da ‹‹Ölürken acı çekmezler, bedenleri semizdir››.
5 Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
11 Derler ki, ‹‹Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesinin?››
12 İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14 Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
15 ‹‹Ben de onlar gibi konuşayım›› deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
17 Tanrının Tapınağına girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21 Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
22 Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
23 Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
24 Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
25 Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
